اون عاشقایی که خالص و واقعی هستند، دم به دم و لحظه به لحظه به یاد معشوق خودشون هستند.
تمام فکر و ذهنشون اینه که چه جوری خوشحالش کنه. یکی دم به دم براش گل می بره ، یکی دم به دم براش نامه می نویسه. 
ولی خوش به حال اونی که بهترین معشوق رو انتخاب می کنه. بهترین معشوق کسیه که اگه تو اون رو دوست داری، اون تو رو بیش
تر دوست داشته باشه. یه کم فکر کنین این چه معشوقیه؟
آره این خداست که بنده هاش رو بیشتر از خودشون دوست داره. بهترین و نزدیک ترین معشوق خداست. دیگه هم لازم نیست برای خوشحال کردنش تند و تند براش گل ببری، هر جا بخوای باهاش حرف می زنی؛ فقط کافیه یه سجاده پهن کنی و کارش ردیفه.
می تونی تمام عقده ها و دردهات رو باهاش درمیون بگذاری. برای خوشحال کردنش هم لازم نیست گل ببری ،
فقط کافیه واجباتت رو انجام بدی و محرمات رو ترک کنی.
اگه دوست داشتی بیشتر خوشحالش کنی می تونی مستحبات رو انجام و مکروه ها رو هم ترک کنی. اون وقته که دیگه خدا واقعا خودت رو از خودت بیشتر دوست داره.