بسم الله الرحمن الرحیم
این بنده کوچک خداوند بزرگ با اعتراف به یک دنیا اشتباه و بی توجهی به ظرافت مسئولیت از خداوند رحیم طلب عفو . از همه ی برادران و خواهران متعهد تقاضای آمرزش خواهی می کنم. وصیت حقیقی من مجموعه زندگی من است. به همه ی چیزهایی که گفته ام و توصیه هایی که داشته ام در رابطه با اسلام و امام با انقلاب تأکید می نمایم. به کسی تکلیف نمی کنم ولی گمان می کنم اگر تمام جریان زندگی مرا به صورت کتاب درآورند برای دانش آموزان مفید باشد. هرچه از مال دنیا دارم متعلق به همسر و فرزندانم می باشد. کیفیت عملکرد را طبق قانون شرع به عهده خودشان می گذارم. برادرم محمدحسین رجایی وصی و همسرم ناظر و قیم باشند. خدای را به وحدانیت،اسلام را به دیانت ،محمد(ص) را به نبوت و علی(ع) و یازده فرزندان معصومین(ع) را به امامت و پس از مرگ را به قیامت و خدای را برای حساب رسی به عدالت قبول دارم و از دریای کرمش امید عفو دارم.
این مختصرها برای رفع تکلیف و تعیین خط مشی برای بازماندگان و بر حسب وظیفه شرعی نوشتم و گر نه وصیت نامه این بنده حقیر با این همه تحولات در زندگی در این مختصر نمی گنجد و مکه،حج بیت الله بر من واجب شده بود امکان رفتن پیدا نشد. اینک که به لقاالله شتافتم این واجب را یکی از بندگان صالح خداوند به عهده بگیرد. ثلث اموال به تشخیص بازماندگان به«خیر العمل» صرف شود و اگر به نتیجه نرسیدند به بنیاد شهید بدهند .
محمدعلی رجایی
برگرفته از کتاب چلچراغ(شهید رجایی)انتشارات مدرسه
